ronald

Expositie: Kijk, een lachende Mondriaan op de foto

Kunstenaar Mondriaan bewaakte zorgvuldig zijn imago als eenzaam kunstenaar. Dat hij in werkelijkheid een levensgenieter was, laten de foto’s in Fotomuseum Den Haag zien.

Piet Mondriaan (1872-1944) is zich van meet af aan van bewust van de kracht van fotografie. In zijn atelier laat hij zich geregeld fotograferen als serieuze eenling – daarbij weinig vrolijk kijkend in de lens. Tijdens zijn leven heeft hij slechts een stuk of twintig foto’s van zichzelf verspreid, ontdekten onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis en het Huygens Instituut. Zo hield hij de mythe van de solistische kunstenaar in stand.

Sociaal

Maar Mondriaan was een heel sociaal persoon. Daarvan getuigen de foto’s op de Haagse expositie en in de fraaie begeleidende publicatie. De kunstenaar met een lach op zijn gezicht, in het gezelschap van collega-kunstenaars en vrienden in wereldsteden als Parijs en New York. 

Jazzmuziek

We hadden het kunnen weten, want Mondriaan hield van muziek. In Parijs gaat hij bijvoorbeeld naar een dansvoorstelling van Josephine Baker en ontdekt hij jazzmuziek. En dan het liefst jazz waarop gedanst kan worden. Hij koopt lp’s die hij draait in zijn destijds beroemde Parijse atelier. In New York is het niet anders. De kunstenaar danst ook op de jazzmuziek, al gaan er verhalen rond dat hij daar niet zo goed in was. Who cares. Op de foto’s in Fotomuseum Den Haag staat geen eenzame kunstenaar maar een levensgenieter.

Strike a Pose | Mondriaan en fotografie, t/m 21 mei 2023, Fotomuseum Den Haag. 

© Tekst: Monsieur Plusfours 2023; foto: Eugene Lux, Robert Delaunay, Piet Mondriaan en onbekende dame op het terras van Café de Flore, Parijs, ca. maart-mei 1934

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Expositie: Juliana, een eeuw in poppen

Nog voor haar geboorte kreeg prinses en later koningin Juliana al een eerste pop geschonken. En dat ging daarna gestaag door. Een selectie uit de collectie van 600 exemplaren, afkomstig uit de Koninklijke Verzamelingen, is nu te zien in Museum Hoeksche Waard.

Liefhebbers van klederdracht kunnen hun hart ophalen, want vele poppen zijn gestoken in de traditionele kleding die in bepaalde Nederlandse gemeenschappen werd gedragen. Maar ook zijn unieke exemplaren te zien die bijvoorbeeld een traditioneel Curaçaos, Hongaars, Japans, Surinaams, Marokkaans of Italiaans kostuum aan hebben.

Want al snel kreeg Juliana ook poppen die symbool staan voor het land, de cultuur, het beroep of de vereniging van de schenker. En dus vind je er een die is gestoken in bijvoorbeeld bevrijdingskleding of in het kostuum van een Gelderse conductrice uit de jaren vijftig. 

Tot slot zijn ook look-a-likes van Juliana zelf te bewonderen. Zoals de bekende Julianapopjes (zie foto), waarvan de eerste rond 1912 uitkwam en gemaakt is door de Gebroeders Heubach in Duitsland. 

En ben je er dan toch…

Bezoek dan de vaste expositie in Museum Hoeksche Waard, die voor de expositie Juliana, een eeuw in poppen is aangevuld met poppen in klederdracht uit de eigen collectie.

En ga langs bij het tweede onderdeel van Museum Hoeksche Waard: het ernaast gelegen ’t Hof van Assendelft, ooit de buitenplaats van de familie Van Assendelft. Vier stijlkamers laten zien hoe in de achttiende en negentiende eeuw werd geleefd door de deftige bewoners van dit pand.

Tot slot is de Hoftuin een bezoekje waard. Het is een van de laatste ontwerpen van de befaamde tuinarchitecte Mien Ruys.

Juliana, een eeuw in poppen, t/m 26 februari 2023 in Museum Hoeksche Waard te Heinenoord (Zuid-Holland). 

© Tekst: Monsieur Plusfours 2023; eerste foto via Museum Hoeksche Waard, tweede foto: Monsieur Plusfours

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

 

Netflixtip: Comme une image

Een feelgoodfilm die de draak steekt met het Parijse artistiek-literaire milieu – dat is Comme une image (2004) in het kort. Ook al hebben alle hoofdpersonen zo hun eigen problemen, uiteindelijk komt het neer op keuzes maken. Iedereen doet dat op zijn manier. Met een mooie ‘bijrol’ voor de muziek van Händel en Monteverdi.

Het verhaal draait om de twintigjarige Lolita Cassard, die worstelt met haar uiterlijk, haar liefdesleven én haar familie. Zoals haar cynische vader Étienne, een schrijver die kampt met een writer’s block. Verder hebben we Sylvia Miller, de zanglerares van Lolita. Ze kijkt opeens anders naar haar leerlinge wanneer ze ontdekt dat zij de dochter is van de door haar bewonderde schrijver. Tot slot is er Pierre Miller, de echtgenoot van Sylvia. Na zijn ontmoeting met collega-schrijver Étienne staat hij opeens in de schijnwerpers. Hun levens raken even met elkaar verweven. Een fijn verhaal van regisseur Agnès Jaoui en hoofdrolspeler Jean-Pierre Bacri, die in 2021 overleed. Comme une image kreeg terecht de prijs voor het beste script in Cannes.

Kijk de film op Netflix

© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; beeld: still uit Comme une image

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Recept: Poulet au Sauternes

Ben je een liefhebber van Sauternes? Deze Franse dessertwijn leent zich ook goed voor een supermakkelijke saus, bijvoorbeeld met kippendijen. 

Dit heb je nodig voor 4 personen

  • 1 kg kippendijen
  • 5 sjalotjes, fijngesnipperd
  • 1 flinke klont boter
  • peper en zout
  • 2 wijnglazen Sauternes
  • 1 wijnglas kookroom
  • 1 bos groene asperges

Aan de slag

Fruit de sjalotjes in de roomboter totdat ze glazig worden. Bestrooi de kippendijen met peper en zout. Doe de kip bij de uien en kleur ze bruin (mogelijk moet dit in twee fases als de pan niet groot is). Voeg de Sauternes en de kookroom toe en stoof de kip zachtjes gaar. Was de asperges, snij de onderkant eraf en kook ze gaar in gezouten water. Serveer de kip met de saus, asperges en witte rijst. 

Bekijk ook de andere recepten op MonsieurPlusfours.nl

© Tekst en foto: Monsieur Plusfours 2022

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

5 culinaire lessen uit het boek Bon appétit Paris

Culinair journalist Mara Grimm woont afwisselend in Amsterdam en Parijs. Haar eetervaringen in de lichtstad bundelde ze in een fijne culinaire gids voor Parijsgangers. We pikken er vijf uit.

Les 1. Blijf in je eigen wijk

Toen Mara Grimm vijf jaar geleden neerstreek in Parijs, haalde ze uit de verhuiswagen een oerhollandse fiets. Ze wilde de stad doorkruisen om op zoek te gaan naar de beste croissants, verborgen brocantes en wat al niet meer. Totdat ze ontdekte dat haar medebewoners nauwelijks de wijk uitkomen. ‘Een Parijzenaar peinst er niet over om langer dan tien minuten te lopen voor zijn stokbrood,’ schrijft ze. Laat staan dat hij de metro pakt om ergens te gaan lunchen. ‘Daarom zijn de quartiers kleine dorpjes waar je alles vindt wat je nodig hebt.’ Eten doet je dus vooral bij de bistro op de hoek. Niet voor een sterrenmaaltijd, maar voor een glas wijn en een plat du jour. 

Les 2. Word een snob

‘Het is bon ton om je neus op te halen voor alles wat gemiddeld is,’ doceert Mara. Het gaat daarbij altijd om kwaliteit, nooit om duurdoenerij. Dat verklaart volgens haar ook waarom Parijzenaars dol zijn op wedstrijden, juist op culinair gebied. Van het lekkerste stokbrood tot de beste oeuf mayonaise. En dus haal je je boodschappen op de markt en in speciaalzaken. En ben je in een restaurant gematigd enthousiast: een gerecht is zelden magnifique, maar meestal wel pas mal.

Les 3. Wees wars van trends

Net als de garderobe van de Parijzenaar is ook zijn keuken wars van trends. Foodhypes slaan in de lichtstad zelden aan, bezweert Mara. De Franse eetcultuur wordt dan ook koste wat het kost in stand gehouden. Daarom weten brasseries uit de negentiende eeuw nog altijd te overleven. 

Les 4. Japanse meesters als meest interessante stroming van dit moment

Maar aangezien Parijs een internationale stad is, kent zij vele culinaire ‘stromingen’. De meest interessante van dit moment? De nieuwe generatie Japanse chefs, meent Mara. Omdat allerlei Japanse koks aan de slag gingen bij Franse grote meesters, serveren ze nu het beste van twee werelden – Frans en Japans. ‘Zij brengen een extreem pure, lichte en vooral razend interessante versie van de Franse keuken.’

Les 5. Tijdens een diner thuis mag je best iets kant-en-klaars serveren

Aangezien de meeste Parijse keukens extreem klein zijn en Parijzenaars vaak haast hebben, bereinden ze nooit een compleet driegangendiner. Je koopt bijvoorbeeld een poulet rôtipaté en croûte of taartjes bij de beste zaak in je buurt. Je kunt zelfs complete schalen met fruits des mer kopen. Gek genoeg shoppen Parijzenaars ook graag bij Picard, de ‘diepvrieswinkel’ van Frankrijk. Populair zijn vooral moulleux au chocolat, croissants, bladerdeeg en haricots verts.

Nog een paar weetjes

Omdat we nog wel even door kunnen gaan, raden we aan vooral deze luchtige culinaire gids te lezen en je te laven aan al die leuke weetjes. Zoals de liefde van de Fransen voor de Griekse keuken (ja, daarom telt Parijs zoveel Griekse restaurants en traiteurs). Of volg een van Mara’s lessen, bijvoorbeeld hoe een croissant te eten (pluk er met je handen stukjes af) of hoe boodschappen te doen (nooit in je joggingpak en altijd, altijd, het winkelpersoneel begroeten met een bonjour madame of monsieur – inderdaad, twee woorden). Of bekijk de lijst met de favoriete shopadressen en restaurants. En nog één weetje tot slot. Ga je weer richting Nederland? Er bestaat zelfs zoiets als patisserie in blik. Perfect om in je koffer mee te nemen.

Bon appétit Paris, Mara Grimm. Uitgeverij Grimm€29,99

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Gouden elegantie: bezoek het gerestaureerde appartement van Madame du Barry 

In 1770 besloot Lodewijk XV zijn maîtresse, Madame du Barry, te verhuizen naar de tweede verdieping van Chateau de Versailles. Na een ingrijpende restauratie van meer dan 18 maanden heeft de woning, die zich op kleine afstand van de privé-appartementen van de koning bevond, afgelopen oktober, haar deuren heropend.

Privébinnentrap

De ‘Degré du Roi’ was een privébinnentrap in Chateau de Versailles die Lodewijk XV discreet toegang verleende tot de kamers van Madame du Barry. Open het metalen deurtje dat alleen de vorst mocht gebruiken en stap binnen in het veertien kamers tellende appartement, verspreid over bijna 400 m2.

Wit en goud

Op verzoek van Madame du Barry werden de hoofdvertrekken ingericht in wit en goud – het privilege van prinsen. De andere ruimtes bevatten een grote collectie veelkleurige meubelstukken en objecten die alle getuigen van de smaak van de 18e eeuw, maar die voor die tijd ook buitengewoon verfijnd en modern waren.

Lekkages

Het appartement was meer dan zeventig jaar niet gerestaureerd. De laatste restauratie vond plaats van 1943 tot 1947, toen een aantal werkzaamheden werden uitgevoerd en het appartement weer de inrichting kreeg die Madame du Barry in 1770 zou hebben gehad. Maar door lekkages, een vochtig binnenklimaat en sterke temperatuurwisselingen vroegen de ruimtes om een nieuwe restauratie. Daarbij wilde men voortborduren op de restauratie uit de jaren veertig en werden enkele inconsistenties gecorrigeerd.

Verguldsel opgepoetst

Zo werd het oude verguldsel in de belangrijkste kamers van het appartement schoongemaakt en gerestaureerd. Ook werd het ‘vorstelijk wit’ op de wanden opgefrist en kregen de stucwerkkroonlijsten een opknapbeurt.

Meubelstukken verhuizen

Tevens kreeg het appartement een nieuwe inrichting om de sfeer uit de tijd van Madame du Barry weer te geven. Het meubilair uit 1770, dat kenmerkend is voor de meest verfijnde stijlen uit de 18e eeuw, is nu over de hele wereld verspreid. Bij gebrek daaraan verhuisden stukken die afkomstig zijn uit de collecties van Chateau de Versailles en die in de tijd van Madame du Barry zouden zijn gebruikt, naar het gerestaureerde appartement. Ze zouden het best de alledaagse omgeving nabootsen waarvan de maîtresse van Lodewijk XV ooit zou hebben genoten. 

Nieuwe stoffen geweven

Tot slot zijn de stoffen voor bijvoorbeeld de groene damasten gordijnen en deurgordijnen in de eetkamer en bekleding voor stoelen opnieuw geweven. Kortom, de restauratie is buitengewoon grondig en met de hulp van vele vakspecialisten aangepakt. Alsof Madame du Barry binnenkort haar intrek zou nemen.

Nieuwsgierig geworden?

Het appartement is via een rondleiding te bekijken. Ga naar voor meer informatie naar chateauversailles.fr.

© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; foto’s: D. Saulnier en T. Garnier voor Chateau de Versailles

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

7x Parijse exposities die je in 2023 niet mag missen

Met de deur naar het jaar 2023 al op een kier, blikt Monsieur Plusfours vooruit naar komende exposities in Parijse musea. Zeven keer een mooie aanleiding om de lichtstad een bezoekje te brengen.

100 jaar geschiedenis van de vrouw

Vanaf 26 januari 2023 toont galerie Roger-Viollet in zestig foto’s de geschiedenis van de vrouw in de twintigste eeuw. Burgerrechten, emancipatie en onafhankelijkheid: in één eeuw hebben vele veranderingen plaatsgevonden. De foto’s tonen de vrouw in de roaring twenties, tijdens de opkomst van de rockmuziek, de hippiebeweging en nog veel meer.

Onbekend werk van Matisse

Vanaf 1 maart richt Musée de l’Orangerie zich op een belangrijke maar minder bekende periode in het werk van Matisse, de meester van het fauvisme. Het betreft de jaren dertig, waarin de kunstenaar afreist naar Tahiti – een reis waarmee hij een keerpunt in zijn werk inluidt. De tentoonstelling blikt terug op die beslissende periode en bekijkt Matisses werk vanuit de blik van Cahiers d’art, een belangrijk avant-garde tijdschrift. 

Het jaar 1997 als ‘fashion big bang’

Vanaf 7 maart 2023 kijkt Palais Galliera terug op het jaar 1997, een ‘beslissend jaar’, aldus het museum, in de geschiedenis van de hedendaagse mode. Jean Paul Gaultier, Thierry Mugler, Raf Simons, Comme des Garçons, Martin Margiela, John Galliano, Hedi Slimane, Stella McCartney… Al deze grote ontwerpers kwamen juist in dit jaar op, herdefinieerden de codes en stijlen met hun collecties en vonden een nieuwe manier van mode maken uit.

Léon Monet, de vergeten broer

Vanaf 15 maart 2023 wijdt Musée du Luxembourg een tentoonstelling aan Léon Monet, de vergeten broer van Claude, de meester van het impressionisme. Léon was onder meer industrieel en verzamelaar en steunde zijn broer en diens impressionistische vrienden. Te zien zijn een honderdtal werken, waaronder schilderijen en tekeningen van Monet, Sisley, Pissarro en Renoir, alsook kleurboeken, stofstalen, Japanse prenten, archiefdocumenten en talrijke familiefoto’s. 

Manet en Degas als twee tegenpolen

Vanaf 28 maart 2023 brengt Musée d’Orsay het werk samen van Manet en Degas, twee grote kunstenaars aan het eind van de 19e eeuw. Hoewel ze dezelfde plaatsen bezochten, dezelfde mensen ontmoetten en dezelfde taferelen van cafés, straten en paardenrennen schilderden, zijn ze totaal verschillend als het om kunst gaat. Zoek de verschillen op deze expositie.

Basquiat en Warhol slaan de handen ineen

Vanaf 5 april 2023 presenteert Fondation Louis Vuitton werken die Jean-Michel Basquiat en Andy Warhol in de periode 1984-1985 samen hebben gemaakt. Collega-kunstenaar Keith Haring sprak van een ‘gesprek dat plaatsvond door middel van verf, in plaats van woorden’. Ook is van Basquiat en Warhol individueel werk te zien, alsook materiaal van andere kunstenaars uit het New York van de jaren tachtig.

Modeontwerper Iris van Herpen in de schijnwerpers

Vanaf 29 november 2023 brengt Musée des Arts Décoratifs een eerbetoon aan de Nederlandse modeontwerpster Iris van Herpen, een van de meest avant-gardistische figuren van haar generatie. Mode, hedendaagse kunst, design en wetenschap komen in deze expositie samen.

© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; beeld: detail portret van Léon Manet door Claude Manet

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Leestip: Achter de façades van Parijs

Je hoort het wel eens van Nederlanders die in Frankrijk gaan wonen: het contact met de Fransen verloopt moeizaam. Die ervaring heeft schrijver, journalist en operaregisseur Waldemar Kamer helemaal niet. Sinds 1984 woont hij in de lichtstad en heeft hij al vele van haar bewoners ontmoet. In zijn allereerste boek, Achter de façades van Parijs, doet hij daarvan smakelijk verslag. 

Scroll down for the English text

Tussen die Parijzenaars zitten grote bekenden, zoals balletdanser Rudolf Noerejev en actrice en zangeres Marlene Dietrich. Maar wat Waldemar Kamers boek zo lezenswaardig maakt zijn de petites histoires van de – voor de lezer veelal – onbekende Parijzenaars. Zoals Louis, die de 34ste generatie van zijn familie vertegenwoordigt, graaf Conrad, ’theaterintellectueel’ Max of de buurvrouwen Marthe en Marie aan de Square Trousseau, waar de schrijver nog altijd woont.

Inkijkje in het Franse leven

De verhalen geven een inkijkje in het Franse leven. Van wonen in een tochtige chambre de bonne tot een optrekje in de buurt van het chique Parc Monceau. En van dromerige etentjes tot een meedogenloos optreden van een speciale politie-eenheid, het peloton voltigeur. Het komt allemaal voorbij. Door al die ontmoetingen krijg je ook een beeld van het dagelijkse en artistieke leven dat de schrijver in Parijs leidt. En dat is allesbehalve saai.

Bont gezelschap

Stuk voor stuk zijn het fijn geschreven biografietjes van de mensen die hij heeft ontmoet. Een bont gezelschap dat zich verspreidt over alle lagen van de Parijse bevolking. Dat laatste valt overigens zijn Franse vrienden op. ‘Wij zijn opgegroeid met het principe dat je steeds achter bepaalde façade blijft en dat je je alleen in hetzelfde milieu beweegt,’ zegt er een. Fransen hebben geleerd om een bepaalde distance te bewaren, niet uit arrogantie maar als onderdeel van hun opvoeding. 

Kamer is daar wars van – en anders had hij nooit zo’n mooi mer à boire gehad om uit te putten. Ondertussen denkt hij na over een vervolg op zijn boek. Dat komt er mogelijk want uit het stuwmeer van herinneringen kan de schrijver vast nieuwe en onderhoudende verhalen opduiken.

Achter de façades van Parijs; ontmoetingen met bijzondere mensen, 1984-2004. Uitgeverij Elmar, € 19,99

© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; beeld: detail omslag Achter de façades van Parijs

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Recommended read: Behind the Facades of Paris

You often hear stories from Dutch people who move to France about how difficult it is to connect with the French. But writer, journalist, and opera director Waldemar Kamer has had a completely different experience. Since 1984, he has lived in the City of Light and has met many of its residents. In his debut book, Behind the Facades of Paris, he shares these encounters in an engaging and vivid way.

Among the Parisians featured are well-known figures like ballet dancer Rudolf Nureyev and actress and singer Marlene Dietrich. But what makes Kamer’s book so delightful are the petites histoires—the charming anecdotes of Parisians who are mostly unknown to readers. There’s Louis, the 34th generation of his family, Count Conrad, the ‘theater intellectual’ Max, or the neighbors Marthe and Marie at Square Trousseau, where the author still resides.

A Glimpse into French Life

These stories offer a window into French life, from living in a drafty chambre de bonne to a cozy home near the chic Parc Monceau. From dreamy dinners to a ruthless police raid by the peloton voltigeur, it’s all covered. Through these encounters, readers also get a sense of the daily and artistic life that the author leads in Paris—and it’s anything but dull.

A Colorful Cast

Each chapter is a beautifully crafted vignette about the people Kamer has met, forming a colorful cast that spans all layers of Parisian society. This diversity hasn’t gone unnoticed by his French friends. ‘We were raised with the principle that you stay behind a certain facade and only interact within your own social circle,’ one friend comments. The French are taught to maintain a certain distance—not out of arrogance but as part of their upbringing.

Kamer, however, doesn’t abide by this rule, and without this openness, he wouldn’t have had such a wealth of material to draw from. He’s already considering a follow-up to his book, and it seems likely. With a reservoir of memories to tap into, the writer surely has more fascinating and entertaining stories to tell.

Verzamelobject: zinken gieters en teilen

Trends in antiek en brocante komen en gaan. Nu zijn het oude zinken teilen en gieters die het hart van verzamelaars sneller doen kloppen. 

Op antiek- en brocantemarkten zie je ze vaak al van verre staan: een grote collectie zinken gebruiksvoorwerpen. Van gieter, (vuilnis)emmer tot zinken teil. Omdat ze een ‘industriële’ uitstraling hebben, passen ze goed in de stoere brocante-trend. Sommige liefhebbers hangen de teilen aan een muur in de tuin, andere zetten er bijvoorbeeld planten in of toveren ‘m om als minivijver. Kijk vooral op pinterest voor ideeën. Want ook binnen kun je zinken gebruiksvoorwerpen een plek geven. Wat denk je van een kleine teil als afwasbak in de badkamer? Of als omlijsting van een afzuigkap?

© Tekst en foto’s: Monsieur Plusfours 2022

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

Bezoek dit Franse, vervallen kasteel vanuit je luie stoel

Houd je van brocante, antiek en Franse chateaus? Dan is deze film echt iets voor jou. De bewoners van dit 17e-eeuwse Franse kasteel lijken spoorloos verdwenen – met achterlating van al hun bezittingen. De Vlaamse Youtubers Jordy & Lesley, Bro’s of Decay genaamd, glipten naar binnen en legden het fraaie, maar vervallen interieur vast.

-> Scroll down for the English text

Jordy & Lesley nemen je mee door de vertrekken van het immense gebouw dat al ruim dertig jaar leegstaat. En waar alle meubels nog op hun plek staan en kleding nog gewoon in kasten hangt. Fransen hebben er patent op om huizen allengs te verlaten en vrijwel alle bezittingen te laten staan.

Dat de tijd meedogenloos is, toont deze film. Behang dat door de zwaartekracht naar beneden komt rollen, verflagen die omkrullen en op de grond vallen, de eenzaamheid waarin alle meubels en gebruiksvoorwerpen hun tijd uitzingen – een vrolijke aanblik is het niet. Maar toch: kijk er doorheen en zie de contouren van wat ooit een haast glamorous kasteel moet zijn geweest. Met als mooiste vertrek: de slaapkamer in paarstinten. Een droom.

Visit this dilapidated French castle from the comfort of your armchair

Do you love brocante, antiques and French chateaus? Then this film is something for you. The residents of this 17th-century French castle seem to have disappeared without a trace – leaving behind all their possessions. Belgian Youtubers Jordy & Lesley, called Bro’s of Decay, slipped inside and captured the beautiful but decrepit interior.

Jordy & Lesley take you through the rooms of the immense building that has been empty for over thirty years. And where all the furniture is still in place and clothes are hanging in cupboards. The French have a patent for gradually abandoning houses and leaving almost all their possessions behind.

The film shows that time is ruthless. Wallpaper that rolls down due to gravity, layers of paint that curl and fall to the ground, the loneliness in which all furniture and utensils are biding their time – it is not a cheerful sight. But still: look through it and see the contours of what must once have been an almost glamorous chateau. With the most beautiful room: the bedroom in shades of purple. A dream.

© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; beeld: still uit de film van Bro’s of Decay.

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.