Je hoort het wel eens van Nederlanders die in Frankrijk gaan wonen: het contact met de Fransen verloopt moeizaam. Die ervaring heeft schrijver, journalist en operaregisseur Waldemar Kamer helemaal niet. Sinds 1984 woont hij in de lichtstad en heeft hij al vele van haar bewoners ontmoet. In zijn allereerste boek, Achter de façades van Parijs, doet hij daarvan smakelijk verslag.
Scroll down for the English text
Tussen die Parijzenaars zitten grote bekenden, zoals balletdanser Rudolf Noerejev en actrice en zangeres Marlene Dietrich. Maar wat Waldemar Kamers boek zo lezenswaardig maakt zijn de petites histoires van de – voor de lezer veelal – onbekende Parijzenaars. Zoals Louis, die de 34ste generatie van zijn familie vertegenwoordigt, graaf Conrad, ’theaterintellectueel’ Max of de buurvrouwen Marthe en Marie aan de Square Trousseau, waar de schrijver nog altijd woont.
Inkijkje in het Franse leven
De verhalen geven een inkijkje in het Franse leven. Van wonen in een tochtige chambre de bonne tot een optrekje in de buurt van het chique Parc Monceau. En van dromerige etentjes tot een meedogenloos optreden van een speciale politie-eenheid, het peloton voltigeur. Het komt allemaal voorbij. Door al die ontmoetingen krijg je ook een beeld van het dagelijkse en artistieke leven dat de schrijver in Parijs leidt. En dat is allesbehalve saai.
Bont gezelschap
Stuk voor stuk zijn het fijn geschreven biografietjes van de mensen die hij heeft ontmoet. Een bont gezelschap dat zich verspreidt over alle lagen van de Parijse bevolking. Dat laatste valt overigens zijn Franse vrienden op. ‘Wij zijn opgegroeid met het principe dat je steeds achter bepaalde façade blijft en dat je je alleen in hetzelfde milieu beweegt,’ zegt er een. Fransen hebben geleerd om een bepaalde distance te bewaren, niet uit arrogantie maar als onderdeel van hun opvoeding.
Kamer is daar wars van – en anders had hij nooit zo’n mooi mer à boire gehad om uit te putten. Ondertussen denkt hij na over een vervolg op zijn boek. Dat komt er mogelijk want uit het stuwmeer van herinneringen kan de schrijver vast nieuwe en onderhoudende verhalen opduiken.
Achter de façades van Parijs; ontmoetingen met bijzondere mensen, 1984-2004. Uitgeverij Elmar, € 19,99
© Tekst: Monsieur Plusfours 2022; beeld: detail omslag Achter de façades van Parijs
MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!
Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.
Recommended read: Behind the Facades of Paris
You often hear stories from Dutch people who move to France about how difficult it is to connect with the French. But writer, journalist, and opera director Waldemar Kamer has had a completely different experience. Since 1984, he has lived in the City of Light and has met many of its residents. In his debut book, Behind the Facades of Paris, he shares these encounters in an engaging and vivid way.
Among the Parisians featured are well-known figures like ballet dancer Rudolf Nureyev and actress and singer Marlene Dietrich. But what makes Kamer’s book so delightful are the petites histoires—the charming anecdotes of Parisians who are mostly unknown to readers. There’s Louis, the 34th generation of his family, Count Conrad, the ‘theater intellectual’ Max, or the neighbors Marthe and Marie at Square Trousseau, where the author still resides.
A Glimpse into French Life
These stories offer a window into French life, from living in a drafty chambre de bonne to a cozy home near the chic Parc Monceau. From dreamy dinners to a ruthless police raid by the peloton voltigeur, it’s all covered. Through these encounters, readers also get a sense of the daily and artistic life that the author leads in Paris—and it’s anything but dull.
A Colorful Cast
Each chapter is a beautifully crafted vignette about the people Kamer has met, forming a colorful cast that spans all layers of Parisian society. This diversity hasn’t gone unnoticed by his French friends. ‘We were raised with the principle that you stay behind a certain facade and only interact within your own social circle,’ one friend comments. The French are taught to maintain a certain distance—not out of arrogance but as part of their upbringing.
Kamer, however, doesn’t abide by this rule, and without this openness, he wouldn’t have had such a wealth of material to draw from. He’s already considering a follow-up to his book, and it seems likely. With a reservoir of memories to tap into, the writer surely has more fascinating and entertaining stories to tell.
Wat voor een heerlijke recensie – MERCI beaucoup !