Au Petit Bar, een Parijse tijdcapsule uit de jaren zestig

In de straten van Parijs liggen nog tal van culinaire plekken waar de klok lijkt te zijn stilgezet. Brasserieën uit de jaren 20 bijvoorbeeld, maar ook eetgelegenheden die je terugvoeren naar de jaren 60, zoals Au Petit Bar. Hier prijken nog de formica tafeltjes die er al stonden toen Jean en Marie Dalle deze plek in 1966 overnamen.

Maries roeping

Marie, inmiddels hoogbejaard, heeft net haar lunch genuttigd en neemt de laatste slokjes van haar kopje koffie. Ze staat op, de plicht roept weer. Vanuit het bescheiden keukentje houdt ze alles in de gaten, bereid om bij te springen wanneer een gast zijn jas op een stoel werpt, prompt paraat met een hanger.

Familiegeschiedenis

Van de drie zonen van Jean en Marie hebben er twee het levenswerk van hun ouders omarmd. De vader is deze dag nergens te bekennen. Zal hij, gezien zijn hoge leeftijd, nog leven? We aarzelen om ernaar te informeren, maar we worden meteen zelf aangesproken, gevraagd naar onze wensen.

Franse klassiekers

Gelukkig hebben we buiten voor het raam de menukaart bestudeerd. Een selectie van eenvoudige voorgerechten, van oeuf mayonaise tot paté, en als plats diverse omeletten en een dagschotel. Dat is het. Vlot geven we onze bestelling door. Later komen we erachter dat op woensdag al jarenlang als plat du jour rosbief met huisgemaakte frites wordt geserveerd, en dat de aardbeientaart als zoete afsluiter ook al die tijd een constante is. Of men neme kaas. Menukeuzestress is hier niet aan de orde.

Eerlijke smaken

Voor elegant opgemaakte borden moet je niet bij Au Petit Bar zijn, maar de smaken zijn eerlijk. De oeuf mayonaise, met een kleine aardappelsalade, is prima, net als de frites en de in plakjes gesneden rosbief, voorzien een klein beetje jus. En voor degenen die verlangen naar een vleugje pit, lonkt het potje mosterd. De aardbeientaart bekroont de maaltijd.

Mix van buurtbewoners en zakenlui

Het restaurant bevindt zich om de hoek van de prestigieuze Rue Saint-Honoré, ooit een straat van middenstanders, nu in het bezit van de grote modemerken. Tijdens ons verblijf vult de ruimte zich langzaam maar zeker met een mix van buurtbewoners en zakenlui, jong en oud. Straks, wanneer het dejeuner zijn einde nadert, zullen de eigenaars even rust hebben, al blijven de dagen lang en de uren veeleisend: vanaf de vroege ochtend tot halverwege de avond is Au Petit Bar geopend. Laten we hopen dat hier nog lang Franse klassiekers geserveerd blijven worden, want dergelijke familierestaurants worden steeds zeldzamer in de Franse hoofdstad.

Au Petit Bar, 7 rue du Mont Thabor, 75001 Parijs. Geopend van ma t/m za 7-21 uur

© Tekst en beeld: Monsieur Plusfours 2024

MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF

Door je in te schrijven ga je akkoord met ons privacybeleid en ontvang je automatisch onze nieuwsbrief, net zolang totdat je je weer afmeldt.

1 reactie op “Au Petit Bar, een Parijse tijdcapsule uit de jaren zestig

  1. Mie says:

    Klinkt lekker, al mis ik zoals zo vaak in restaurants toch wel de groenten. Ik ga volgende week naar Parijs, en ik zet dit zeker op mijn lijstje. Want ik hou van zo’n zaken!

Reageer

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn aangegeven met een '*'