Sieradenliefhebber Esther Doornbusch is dit najaar Hedendaagsesieraden.nl begonnen. Wat drijft haar?
Wat is een sieraad voor jou?
‘Een draagbaar kunstwerk; aantrekkelijk voor mezelf om naar te kijken. Zelf draag ik vooral ringen: die zie ik zelf het beste.’
Ze vallen op?
‘Ja, ze brengen regelmatig verrassende gesprekken of contacten teweeg. Ze fungeren als ijsbreker of conversation piece. Mensen durven je erop aan te spreken als je iets bijzonders draagt. Ik vind dat leuk. Sieraden zijn een communicatiemiddel.’
Je achtergrond?
‘Kunsthistoricus, frequent museumbezoeker en vakidioot: ik ben catalogiseerder van museale collecties bij het Rijksmuseum. Daarbij schrijf ik graag en ben ik dit jaar bestuurslid geworden van de Stichting Francoise van den Bosch. Dit is een onafhankelijk particulier initiatief dat hedendaagse sieraadvormgeving stimuleert.’
En nu een site?
‘Een deel van de inhoud die nu op HedendaagseSieraden.nl staat wilde ik eerder graag delen op een ander digitaal kennisplatform (Wikipedia), maar dat bleek niet het geschikte medium. Op een eigen website ben ik vrijer in het presenteren van de inhoud alsook in het delen van beeldmateriaal.’
Hoe bevalt je eigen platform?
‘Het is erg leuk, een tikkie verslavend zelfs. Door het schrijven vergaar ik bovendien kennis en soms kom ik door onverwachte verbanden weer tot nieuwe inzichten.’
Hoe zijn de reacties uit de sierradenwereld?
‘Het vakgebied is klein en de website heeft zich daarin snel rondgezongen. Veel ontwerpers, verzamelaars, galeriehouders, conservatoren en andere betrokkenen zijn enthousiast over mijn initiatief. Ze voorzien mij met gulle hand van beeldmateriaal en soms ook van archieven met krantenknipsels, uitnodigingen en ander materiaal.’
Waar schrijf je over?
‘Sieraadontwerpers, betrokken galeries, opleidingen, prijzen, publicaties, tentoonstellingen, musea et cetera. Heel breed dus.’
En dat doe je allemaal in je eentje?
‘Tot nog toe wel. Het is eigenlijk een voltijdbaan naast de voltijdbaan die ik al heb bij het Rijksmuseum. Schrijven vind ik leuk, maar fotograferen is niet echt mijn hobby. Dus de inbreng van iedereen die aardig beeldmateriaal of ander audiovisueel materiaal kan en wil delen is zeer welkom! Dat geldt ook voor suggesties en tips voor op de website.’
Je site heeft wel iets weg van een encyclopedie.
‘Klopt, en het leuke van een encyclopedie is is dat het nooit af is. Ook kan het altijd beter. En er zijn steeds nieuwe ontwikkelingen om te beschrijven.’
Wat hoop je met je site te bereiken?
‘Graag wil ik het enthousiasme en de kennis over hedendaagse sieraden vergroten om zo een groter bewustzijn alsook podium in musea en daarbuiten te creëren.’
Over een podium gesproken: hoe gaat het met de in sieraden gespecialiseerde galeries?
‘De infrastructuur van galeries in Nederland was en is nog steeds goed. Maar door de komst van internet speelt de galeriewereld een steeds minder bepalende rol in het carrièreverloop van sieradenontwerpers. Het is dan ook vooral spannend wat er de komende jaren met de drie Nederlandse galeriehouders en hun galeries gaat gebeuren.’
Drie Nederlandse galeries?
‘Ja, Nederland telt drie gespecialiseerde sieradengaleries: Galerie Ra (1976) van Paul Derrez (1950). Dan heb je nog Galerie Marzee (1978) van Marie-José van den Hout (circa 1941). En tot slot is er Galerie Rob Koudijs (2007) van zijn naamgever (Rob is ook vet 70+).’
Verdere plannen voor je site?
‘Genoeg! In het nieuwe jaar wil ik voor Hedendaagsesierraden.nl 150 nieuwe artikelen schrijven, waarvan minstens 75 over kunstenaars. En natuurlijk stukken over galeries, tentoonstellingen, musea, opleidingen en conservatoren. Ook zal ik uitgebreid aandacht besteden aan het tienjarig jubileum van Galerie Rob Koudijs op 1 april 2017.’
Tekst: © Mister McCool 2016, beeld homepage; Lauren Tickle, bedel, 2018. Foto met dank aan Sienna Patti © (via HedendaagseSieraden.nl)
NOG MEER ART NIEUWS OP JE BORD? MELD JE AAN VOOR DE GRATIS MAANDELIJKSE NIEUWSBRIEF!
Jantje Fleischhut, Precious Plastics, 2013. Foto met dank aan Jantje Fleischhut©
